De heilige maand van inkeer ging op 22 maart van start. De ramadan is voor veel moslims naast vasten ook een maand die in het teken staat van bezinning, samenhorigheid en liefdadigheid. Drie studenten uit de Triangelbuurt getuigen over hun geloof en de kracht van de ramadan.
Door Sien Thys
Valerie (21): “De islam discrimineert niet”
“Ik ben me als nieuwe moslima nog volop aan het aanpassen, maar tijdens de ramadan probeer ik meer te bidden. De ramadan is voor iedere moslim de belangrijkste periode van het jaar. Het is een periode van vrede, samenhorigheid en verbinding. Iedereen heeft zijn eigen proces, maar je bent een moslim als je die intentie in je hart hebt.”
“Drie jaar geleden nam ik voor de eerste keer deel aan de ramadan. Ik vastte een paar dagen mee om te kijken hoe ik me voelde. De afgelopen twee jaar leefde ik alle regels van de ramadan na. Ik verdiepte me in de islam en besloot me te bekeren. Dat was een moeilijke stap, want mijn ouders accepteerden het niet.
Veel mensen hebben een verkeerd beeld over de islam. Ze denken dat het een streng en onderdrukkend geloof is, maar dat is niet zo. In de islam is er geen plaats voor discriminatie, je moet je ouders respecteren, je moet altijd hulp bieden en alles wat het lichaam schaadt, is verboden. Ik vind dat mooie regels die ik aan mijn kinderen wil meegeven.”
Ranya (19): “Door te vasten bedank ik God voor mijn leven, gezondheid en naasten”
“De ramadan draait rond mensen te hulp schieten. In deze periode leef ik extra hard mee met anderen. Zo probeer ik bedelaars te helpen door eten voor hen te kopen. Tijdens de ramadan voel je wat die mensen meemaken. Ik besef dat ik dankbaar moet zijn voor wat ik heb.”
“Door samen met mijn gezin te vasten, houd ik het makkelijker vol. Als ik vast, doe ik iets goeds. Het is mijn manier om God te bedanken voor mijn leven, gezondheid en naasten. Daarnaast bid ik regelmatig, maar niet volgens de correcte regels van de islam. Dat is ook niet het belangrijkste. Ik beschouw mezelf als een moslima, wat anderen daarvan vinden dat trek ik me niet aan. De islam heeft me geleerd een goed mens te zijn.”
“Mijn ouders hebben mijn zussen en mij de normen en waarden van het islamitische geloof meegegeven, maar ze hebben ons niet streng gelovig opgevoed. Ze willen vooral dat we goede mensen zijn voor onze omgeving. Ik eet als moslima bijvoorbeeld geen varkensvlees, maar niet al het vlees dat ik eet, is halal. Ik vind niet dat dat mij een slecht mens maakt.’
Voor Rayna draait deze maand ook om andere mensen helpen.
Agon (20): “Hoe ouder ik word, hoe sterker mijn geloof”
“De ramadan is een periode van vrede en rust, maar ook een periode waarin ik veel bijleer over mijn geloof en over mezelf. Wie ben ik en waar sta ik in mijn geloof? Tijdens deze maand wil ik de beste versie van mezelf zijn en een betere moslim worden. Ik bid dan ook meer, maar nog geen vijf keer per dag. Er is dus ruimte voor verbetering. Ik heb nog een lange weg te gaan, maar dat is iets tussen God en mij. Het belangrijkste is dat ik me bewust ben van mijn keuzes, daarom drink ik geen alcohol of eet ik geen varkensvlees. Zo probeer ik een beter mens te worden.”
“Hoe ouder ik word, hoe sterker mijn geloof wordt. Ik kreeg mijn geloof van thuis uit mee. Ik ben geboren in België, maar ik ben Albanees van afkomst. Ik ging naar katholieke scholen, maar die hebben nooit een invloed gehad op mijn geloof.”
Agon probeert tijdens de ramadan de beste versie van zichzelf te zijn.
