Tijdens Dag van de Vrijwilliger zetten we alle mensen die zich belangeloos inzetten voor de maatschappij in de bloemetjes. Drie vrijwilligers uit de Triangelbuurt vertellen over hun ervaring. Wouter Schamp: “Ik leer elke week nieuwe dingen bij van collega’s en zij van mij.”
Roger Van Der Linden (76): “Kunstgeschiedenis is altijd een passie geweest”
“Ik doe al tien jaar vrijwilligerswerk in het Rubenshuis. Sinds ik met pensioen ben, werk ik er één dag in de week. Mijn hoofdtaak is om al het visueel materiaal zoals veiling- en museumcatalogi te klasseren in het archief. De voornaamste reden waarom ik ben begonnen met dit vrijwilligerswerk was dat ik zelf iets wilde bijleren. Hoewel ik heel mijn leven in de petrochemie heb gewerkt, ben ik altijd gepassioneerd geweest door kunstgeschiedenis. Het Rubenshuis was de perfecte plek om die passie verder te ontwikkelen. Naar gewoonte voorziet Stad Antwerpen elk jaar met Dag van de Vrijwilliger een kleine attentie voor alle vrijwilligers. Dat is een kleine moeite voor een groot gebaar.”
Wouter Schamp (28): “Ik maak me weinig zorgen om het financiële aspect”
“Ik werk op vier verschillende plaatsen in Antwerpen als vrijwilliger. Eén daarvan is de administratieve dienst van Chirojeugd Vlaanderen. Tien jaar geleden ben ik hier terechtgekomen als stagiair en ik ben eigenlijk nooit meer weggegaan (lacht). Ik haal enorm veel voldoening uit deze job en dan voornamelijk het contact met collega’s. Ik leer elke week dingen bij van hen en zij van mij. Door mijn beperking krijg ik een inkomensvervangende tegemoetkoming en moet ik mij dus geen zorgen maken om het financiële aspect.”
Magda Wouters (73): “Door mijn vrijwilligerswerk heb ik veel nieuwe mensen leren kennen”
“Vroeger was ik leerkracht Nederlands op een middelbare school. Toen ik met pensioen was, zag ik steeds vaker beelden op televisie van vluchtelingen in verschrikkelijke situaties. Het thema hield mij zo bezig dat ik iets wilde doen. Zo ben ik bij vzw De Loodsen terechtgekomen waar ik lessen Nederlands geef aan mensen zonder wettige verblijfsdocumenten. Door mijn vrijwilligerswerk leer ik mensen kennen waar ik anders nooit mee in contact was gekomen. Dat is heel fijn. Er bestaat een verkeerd beeld van vluchtelingen. Hier zie ik van dichtbij hoe deze mensen écht nog iets van hun leven proberen te maken. Hun dankbaarheid en respect, zowel naar mij als naar elkaar, doet enorm veel deugd.’’
