De personeelskosten van het Wit-Gele Kruis zijn sinds 2021 met 18 procent gestegen. De inkomsten vanuit de ziekteverzekering volgen de loonindexering niet. Daarom trekt de organisatie aan de alarmbel met de protestactie: ‘Aan handen en voeten gebonden’. ‘’We zijn op een knelpunt gekomen”, vertelt Eveline Aertsen, verpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis.
Door Robine Verheyen
Met de protestactie roept het Wit-Gele Kruis de overheid op om de financiering van de diensten en thuisverpleging te herzien. De organisatie kan de stijgende loonkosten niet financieren en dat gaat ten koste van de kwalitatieve zorg. De verpleegkundigen bevinden zich in een tweestrijd, daarom kozen ze voor de naam ‘Aan handen en voeten gebonden’. “We willen kwalitatieve zorg blijven verlenen, maar we vinden ook dat er structureel iets moet veranderen”, zegt Eveline. “Onze inkomsten zijn al 10 jaar niet meer geëvalueerd, waardoor we nu op een knelpunt gekomen zijn.” Om nog meer kenbaarheid en gehoor te creëren voor de protestactie hingen ze teddybeertjes op die met hun pootjes aan elkaar gebonden zijn.
Structurele verandering
Eveline begon 14 jaar geleden als verpleegkundige bij het Wit-Gele Kruis en is haar hart verloren aan de organisatie. Daarom stond ze vorige week in Antwerpen actie te voeren. “Ik vind het belangrijk om aanwezig te zijn. De directie creëert veel mogelijkheden voor ons om de kwaliteit van zorg steeds te verzekeren. Het is nu aan ons als verpleegkundigen om de directie te steunen en de noodkreet kenbaar te maken”, verduidelijkt Eveline.
Of de protestactie echt iets zal veranderen, moet nog blijken. Maar Eveline heeft er alle vertrouwen in: “Ik heb oprecht de hoop en het vertrouwen dat er een tegemoetkoming komt vanuit de beleidmakers of dat ze zeker mogelijke opties of voorstellen gaan bekijken. Er zijn al enkele gesprekken geweest, met telkens kleine tegemoetkomingen, maar ik hoop dat deze actie ook weergeeft dat er structureel iets veranderd moet worden.”
