De emotionele kwetsbaarheid van de mens vastleggen, dat is wat portretfotografe Ingeborg Selleslags wil bereiken met haar reportage over de coronacrisis. “Ik wil laten zien dat achter alle feiten die je op het nieuws ziet ook een persoonlijk drama staat.” De zoektocht naar kwetsbare mensen om te fotograferen is moeilijk en de voorzichtigheid waarmee Ingeborg moet omspringen neemt ze heel serieus.
Wat maakt een fotoreportage over de coronacrisis zo aantrekkelijk?
“Ik ga graag op zoek naar emoties. Ik hou me vooral bezig met portretten en daarmee kan je karakters goed laten uitkomen. Met deze reportage wil ik laten zien wat er rondom ons gebeurt en de mensen verder laten kijken dan het beeld dat de media schetsen. Het gaat iedereen aan. Het ‘ik’ van gisteren is de ‘wij’ van vandaag geworden. We kunnen niet verder zonder rekening te houden met elkaar.”
Hoe zorg je ervoor dat het persoonlijke aspect in je beelden tot uiting komt?
“Als fotograaf moet je je enorm bewust zijn van je omgeving. Ik stel op voorhand geen eisen over het soort foto’s dat ik wil maken. Een sfeer kan je niet bepalen, die is afhankelijk van het moment. Ik tracht zoveel mogelijk de sfeer weer te geven en accenten in beeld te brengen die de emotie benadrukken.”
Is je manier van werken veranderd door corona?
“Natuurlijk. De basis is nog altijd hetzelfde. Je moet voorzichtig zijn en vooral respect tonen voor de mens, maar met social distancing is het allemaal nog fragieler geworden. Ik houd nu altijd acht tot negen meter afstand. Dat maakt de drempel hoger, en ik ben me ervan bewust dat een fototoestel afschrikt. Ik probeer me zo op te stellen dat er met veel respect gefotografeerd wordt en dat ik zo weinig mogelijk stoor.”
Is het nog mogelijk om te communiceren met de personen van wie je foto’s maakt?
“Normaal doe ik altijd eerst een babbeltje met de mensen om ze op hun gemak te stellen, maar dat valt nu helemaal weg. Ik heb geen tijd om me voor te stellen en ik heb geen tijd om een babbeltje te doen. Ik kan zelfs mijn beelden niet tonen. Alles wordt heel delicaat. Ik wil geen beelden pakken, ik wil beelden nemen. Het is lastig dat ik mijn foto’s niet kan tonen. Ik wil er zeker van zijn dat de mensen op de foto akkoord gaan met hoe ze in beeld worden gebracht.”
Ben je bang voor commentaar op je reportage, omdat je een zwakke doelgroep opzoekt?
“Mijn doel is om mijn beelden zodanig te maken dat ze nergens aanstoot geven. Ik wil een deeltje geschiedenis vastleggen. Om opmerkingen te vermijden krijgen de personen die ik fotografeer mijn beelden nog voor ze gepubliceerd worden. Dat is mijn manier om ‘danku’ te zeggen.”
Personen die iets te maken hebben met corona, bijvoorbeeld mensen die alleen thuis zitten, mogen altijd contact opnemen met Ingeborg om deel uit te maken van haar reportage. Zoals eerder aangehaald is het mogelijk om jezelf onherkenbaar op de foto te zetten en krijg je de gemaakte beelden zelf op voorhand te zien.
ingeborg.selleslags@telenet.be
Leave A Comment